จุดอ่อน ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาโรงเรียนและพัฒนานักเรียน

  1. เด็กนักเรียนเกินร้อยละ 50 ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่หรือครอบครัว ส่วนใหญ่อยู่กับปู่ ย่า ตา ยายหรือไม่ก็อยู่กับพ่อหรือแม่ฝ่ายเดียว เนื่องจากความจำเป็นในการไปรับจ้างหารายได้ในกรุงเทพมหานครหรือที่อื่น หรือปัญหาความยากจนของครอบครัวและความอบอุ่นของครอบครัวที่บางรายไม่อยู่กับพ่อแม่อย่างพร้อมหน้าพร้อมตาจึงส่งผลทำให้นักเรียนไม่มีใครดูแลเอาใจใส่ ทำให้บางคนไม่สนใจเรียน นักเรียนบางรายไม่มีเงินมาโรงเรียน เนื่องจากโรงเรียนจะจัดอาหารกลางวันและนมโรงเรียนให้แค่อนุบาลถึงประถมศึกษาที่ 6 เท่านั้น ส่วนชั้นมัธยม 1-3 ต้องรับผิดชอบเองทำให้นักเรียนที่ยากจนไม่อยากมาเรียนเนื่องจากไม่มีเงินซื้ออาหาร ทางโรงเรียนได้แก้ปัญหาโดยการแบ่งอาหารบางส่วนให้นักเรียนที่ขาดแคลน เนื่องจากไม่อยากให้นักเรียนขาดเรียนและจะส่งผลต่อการเรียนของเด็กนักเรียน
  2. โรงเรียนยังขาดแคลนสื่อ วัสดุอุปกรณ์ในการเรียนที่ทันสมัย แต่ทางโรงเรียนพยายามจัดหางบประมาณสนับสนุนและจัดซื้อวัสดุ อุปกรณ์เหล่านั้น ทั้งจากสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) ที่จัดให้ และยังมีการบริจาคจากหลาย ๆ หน่วยงาน เช่น ในการสร้างโรงอาหารใหม่ของโรงเรียนมีพระอาจารย์จากวัดป่าจันทรังษี บ้านโคกลาย อำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร จัดหาและจัดซื้อวัสดุปกรณ์ รวมทั้งช่างมาสร้างให้ งบประมาณที่ใช้ประมาณ 300,000-400,000 บาท และในส่วนของห้องสมุดใช้งบประมาณไปล้านกว่าบาท ที่สร้างเสร็จแล้วนั้นรับมาจากชุมชน วัด และโรงเรียนร่วมกันทำผ้าป่าเพื่อสร้างให้นักเรียนได้ใช้ประโยชน์